İçimdeki Çocuğu, Ruhuna Emanet Ettim

Ey aşk;
Avuçlarıma aldım seni,
Üşümeyesin diye,
Sıkıca sarıldım…

Yüreğimi yüreğine aldım,
Koydum yüreğimin merkezine,
Burası çok derin dedin…

Sardım sarmaladım nefesimle,
Yüreğin ısınsın diye,
Sıkma beni,
Nefes alamıyorum dedin…

Aldım koydum,
Başımın üzerine,
Gökyüzünün maviliğiyle dans et diye,
Burası çok yüksek,
Düşerim dedin…

Karanlıklarla sarmaş dolaş olarak,
Kendimi gecenin ayazına bıraktım…

Senin gözlerine yakamozları,
Gülümseyişine ay ışığını,
Tenine güneşi doğdurdum,
Yıldızları başına taç yaptım,
Bunlar yetmez dedin,
Şımardın…

Şımar aşkım,
Şımar bir tanem,
Şımar bahar gülümseyişlim,
Sen bütün güzellikleri hak ediyorsun dedim…

Gözlerime baktın,
Bu kadar mı dedin…

Evet ancak bu kadar,
Ben sen olabildim dedim…

Yaşasın dedin,
Haykırdın kahkahalar attın,
Dans ettin,
İçindeki çocuk büyümesin diye,
Dualar ettim…

İçindeki şımarık çocuğa sıkıca sarıldım,
Seni o kadar çak seviyordum ki,
İçimdeki çocuğu,
Çocuk ruhuna emanet ettim…