Varlık ışığının kuvvetli aydınlığında,
şeffaflaşan bedenimin içinde gizlenebilmiş tehlikeli, bir ayağı kesik, dilsiz, fildişi düşüncelerim...
Her yanında kırmızı lambalar yanıyor, hep durmalısın ikazına dilbazlı...
Yeşil izin! ! ! yeşile hasretim, onun iklimindeki reyhana
Çaresiz ve mahsusluğun damıttığı doğrularım...
Ve bir çok doğru ölçünün kopuk santimlerinde mantık özürlülüğüm;
Yanlış seçimlerim, elimden şimdi bıraktıklarım...
Doğru seçimlerim tavşan dişinde...
hep bu döngüde takılı bendeki
kendime kötüyüm...
Kendi coğrafyamın kaldırımlarında başkasının saçını tararken,
yetim çocuğun gözlerinden damlıyorum...
İşte o zaman kıyamdaki sözlerimi secdeye alıyorum...
Daha çok onlar için seviyorum bayramları...
Bir yıldır kırparak biriktirdiğim; tebessümlerimi dağıtıyorum...
Tahir AzmanKayıt Tarihi : 2.4.2014 18:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!