İçimde bir kalabalık var;
her biri bir şey söylemek ister
ama dudaklarımda paslı bir kapı durur,
açılsa acıyı da açacakmış gibi.
Bir yanım sana dökülmek ister,
gecenin sessizliğinde yağmur olup akmak,
içindeki huzura karışmak…
Diğer yanım ise
yorgun bir kış güneşi—
hiçbir şeyi ısıtacak gücü kalmamış.
Sözlerim omuzlarımda ağırlık,
suskunluğum göğsümde kımıldamayan bir taş.
Konuşsam canım yanacak,
susarsam bir gece daha eksileceğim.
Hem anlatacak kadar doluyum,
hem de her şeyi içimde saklayacak kadar suskun.
Belki de en doğrusu
hiçbir şey demeden durmak
ve sessizliğimin seni bulmasını beklemek…
Ama biliyorum;
her sessizliğin içinde bir yol açılır,
ve yeterince sabredince
insan en karanlık yerinden bile
ışığa çıkar.
Sadece pınar.✍️🌠
Kayıt Tarihi : 28.11.2025 21:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!