İçimden bir çocuk çıkıyor bazen,
Heyecanla uçurtulan uçurtmanın kuyruğuna takılıyor gözlerim
Çocuk kadar mutlu
Çocuk kadar tutkulu ruhum
Çocuğa taktik verip
Sonra içime dönüyor yarım kalmış yanım
İçimden ben çıkıyorum
Seni gördüğümde
Yarım kalmış oyunlarım gibi.
Kollarımla sarıyorum sıkı sıkı
Daha fazla hissedeyim diye
Bir şeyler söyleyecek oluyorum
Tutuluyorum
Öyle işte
Yaşanmamış aşklar ve yaşanmamış çocukluklar misali
İçimden çıkıyorum
İçime dönüyorum
Her zamanki gibi...
Kayıt Tarihi : 1.9.2008 01:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!