İçimin Coğrafyası Şiiri - Şükrullah Yavuzer

İçimde nehirler akıyor
Nehirler ki kıvrım kıvrım
Nehirler ki köpük köpük
Kimi serseri Botan
Kimi katil Zap
Gürül gürül çağlıyorlar
İnişleri deli
Yokuşları sarp

İçimde nehirler çağlıyor
Nehirler ki asi
Nehirler ki hoyrat
Kimi deli Dicle
Kimi çılgın Fırat…

Nehirlere köprüler kuruluyor
Kimi taştan
Kimi ahşap
Köprüler ki
Tarih kokan köprüler
Kimi Malabadi
Kimi Murat…

İçimde dağlar yükseliyor
Başı dumanlı
Geçit vermez dağlar
Dağlar ki yüceliği kat be kat
Dağlar ki isyanlara sığınak
İçimde dağlar yükseliyor
Kimi Süphan
Kimi Ararat…

İçimde yağmurlar yağıyor
Kimi çisil çisil
Kimi sağanak sağanak
İçimde yağmurlar yağıyor
Yağmurlar ki rahmet
Yağmurlar ki bereket…

İçimde çocuklar üşüyor
Çocuklar ki bir dirhem
Bir ceket
İçimde insanlar geçiyor
Kucaklarda köpek
Ağızlarda çiklet
İçimde insanlar geçiyor
Kalmamış yüreklerinde
Ne sevgi ne merhamet
İçimde çocuklar üşüyor
Tufan yeri gibi memleket…

İçimde çocuklar ıslanıyor
Çocuklar ki aç
Çocuklar ki susuz
İçimde çocuklar ıslanıyor
Kopsun artık
Kızıl kıyamet…

İçimde yollar uzanıyor
Kimi yakın kimi ırak
Yollar ki ömür tüketiyor
Tozu dumana katarak
Yollar ki başı hasret
Yollar ki sonu vuslat
İçimde yollar uzanıyor
Yılan gibi kıvrılarak…

İçimde çocuklar ölüyor
Kimi kız kimi erkek
Çocuklar ki masum
Çocuklar ki melek
İçimde çocuklar ölüyor
Kimi elma kokusuyla
Kimi cansız kıyıya vurarak
İçimde çocuklar ölüyor
Kimi kurşunla
Kimi azgın denizlerde
Boğularak…

İçimde atlar koşuyor
Kimi safkan kimi kırat
İçimde atlar koşuyor
Atlar ki dörtnala
Atlar ki son sürat
İçimde atlar koşuyor
Sevgi dolu
Barış dolu bir dünyaya
İçimde atlar koşuyor
Heybelerinde oyuncak…
           
                (Geceye Notlar)
                

.