İçimde kuş çırpınışları...

Siz onu tanımadınız
rüzgarlarla konuştuğunu
çiçeklerle açtığını
kış ortasında

görmediniz duymadınız
görmediniz bile sarı saçlarını
gözlerinden mevsimler geçerken
avuçlarından meleklere su içirdiğini
siz onu tanımadınız belki de

aldı götürdü benden bir rüzgar
arkadaşıydı
kışa dönmüştü mevsim; başında karlar
gitti o gidiş
öyle bakardı ki kilitlenirdi gözlerimiz
yüreğini yüreğime ilikler de dikerdi
bu yüzdendir kalbim kırık
kan revan içinde

kaç yerinden söküldü
dikiş tutmuyor etim
öksüz bıraktı beni
hem de yetim

girme dedim rüzgara girme
iki gönül arasına
uğra da ara sıra
ondan bana haber getir
ben ondan çoğalmışken
doğmuşken sevdasında

söyle rüzgar arkadaşım dinle
git onu bana getir! unutmamış
o da belli, aşikar
dikendi batırdığı canıma gel çıkar
al onu kanatlarına getir bana...

et tırnaktan ayrılmış gibi
can incindi
ten incindi
şimdilerde mesken tuttu
içimde lav püskürten
kocaman bir yanardağ

ağ rüzgar ağ!
içimde kuş çırpınışları

19/Haziran/2009/Bodrum