İçimde ki mezar Şiiri - Elmas Göçer

Derinlerde değil kirpiklerinin ucundayım
Düşüyor..susuyor ve ölüyorum
Özlüyorum
Nefesine dokunan keşkelerimi bile özlüyorum
Çizgiler gittikce çogalıyor aynalarda
Eli yüzü kirlenmiş günler birleşiyor aylarla..
Fakat çıkmıyor hiç bir yol kurtuluşa.
Salâlar veriliyor yarınlara
Tenden kalanlar uğurlanıyor kalbimin kıyısından vedalarla.
İçimde mezarın ölmezim...
Adının başucunda topragın avuçlarımda
Kokluyorum ve öpüyorum acından usulca..