İçimde kalmanı istemişim...
Yolda yürürken omuzundan düşen,
Farkına bile varamadığın yağmur damlası olmamak için.
Benimde bilmediğim bir zamanda bir dilek tutmuşum
Benden hiç gitme diye.
Bir gece olmuş, çatılara bakmışız, bağırmışız
Utanmışım...
Gözlerine bakmışım, ellerime bile kazınmış gözlerin,
Kokun kahveler olmuş,
Dumanlar o uzun konuşmalarımızın şeklini almış,
Sesimizle yanmışız, hem de nasıl...
Geceler oluyor,
Sensiz uzun geceler,
Aklıma geliyorsun, adını sessizce fısıldıyorum...
Ağaçlarda, kelebeklerde, parmak uçlarımda sen varsın.
Bizim üstümüzde parmak uçlarımda yürüdüm ben,
Sen anlayamadan
Bizi nasıl yaşadım bilemeden
Senin içimde kalmanı istedim
İlk geldiğin gün bana
Mucizeler de geldi seninle, nehirler geldi, agaçlar geldi periler geldi...
Galiba kavuşamayan o iki nehri çok sevdim ben
Seni içime gitme diye aldım
Bencillik burda başladı...
Kayıt Tarihi : 20.2.2004 15:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!