Bir sessizlik düştü odamın köşesine, Senin yokluğun gibi, hafif ama yerinden kalkmaz. Pencerede bir gölge oyalandı, Sen sandım, kalbim uyanmak istedi.
Zaman geçiyor, duvarda saat değil, Anılar tik tak ediyor içimde. Bir fotoğrafın kenarı eskimiş, Gülüşün hâlâ yepyeni duruyor üzerinde.
Kaldırım taşları gibi dizildi duygular, Bazılarına bastım, bazılarına kıyamadım. Gözüm değdi eski bir mektuba, Harfin eğikliği kadar içim sarsıldı.
Şimdi rüzgar bile seni anlatıyor, Kokunu taşıyor uzaktan, Yürüdüğüm her yolda sen varsın, Ama hiçbir yol sana varmıyor
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta