İnsan herkese ve her şeye yetişir de
Bir kendine geç kalırmış.
Kapı eşiğinde, gözleri yaşlı terk ettiğim gün,
Anladım içimdeki çocuğu...
Hep büyümek istemiştim oysa.
Büyüyüp kurtulmak hayatın gri ellerinden...
Ama anladım ki büyümek acımak,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta