içimde bir ormanda kesişen iki karanlığın uyumsuz,
ayıp, tutarsız sevişmesini sana nasıl açıklayabilirim?
kuşkusuz ki, şehrin sert soğuk duvarları güven sunuyordur sana
sen gizlendiğin duygularına yeni keşfolurken...
senin içinde süslemeli bir vitrine ait sessiz bir manken dinleniyor,
bende elinde taş tutan haylaz bir çocuk!
kırılacaksın, kirleneceksin,
çoğalacak,
bir daha toplanamayacaksın.
kıyma kendine tehlikeli doğanın kıyı köşesiyle ne olursun
senin için meydanlara anıtlar dikilmiş,
bulvarlar, bahçeler şenlenmiş
senin için bir büyük şehre yollar döşenmiş
ormana açılan yola sapmaya mecbur musun?
Kayıt Tarihi : 15.2.2014 02:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!