İçimde büyümeyen ben Şiiri - Hatice Çora

Gecenin hüznü çöktü
Yine penceremin eşiğine
Saat 04:15
Geceyi seyrediyorum yorgun
Uykusuz gözlerimle.

Gecenin hüznümüydü
İçimdeki bu burukluğa sebep
Neydi canımı bu kadar acıtan?

İçimde ağlayan bir çocuk var
Susmayan yorulayan
Ben sus dedikçe dahada şahlanan
Doğmaya mecbur bırakılan
Doğduğunda sahipsiz kalan

Benimle yatan benimle kalkan
İçimde oyunlar oynayan
Hiç bir zaman büyümeyen
Saçları örülmeyen
Yolu gözlenilmeyen

Sen hep içimde kal küçük kız
Ben senin yerine hergece hayaller kuruyorum penceremde, yıldızlara dokunuyorum
Bulutlardan resimler yapıyorum ben ikimizin yerinede oynuyorum

Çekirgeler ötüyor bak duyuyormusun ?
Gecenin zifiri karanlığında
Yıldızlar yol tutmuş
Bulutların arasında
Hayaller ötelenmiş
Umutlar ertelenmiş
Bu dünya telaşında
İçimdeki ben hiç büyümemiş
Bu sevgisiz dünyada

Ağla şimdi akıt göz yaşlarını
Kus içindeki nefrete sebep olanları
Affetme boynunu bükük bırakanları
Hayallerini yıkanları.

Allaha havale et içimdeki beni büyütmeyip çocuk bırakanları .
28_08_2025
04:15
(Hatice çora)