İçimde Bir Şiir Var Şiiri - Gönül Kütük

İçimde bir şiir var,
Kalemle yazılmamış gibi.
Kağıt içimi kıskanıyor,
doğmadan yaşlanmış, yaşlandıkça ömrüm uzamış gibi.
Bazen yanık bir türkü dinleyip, bazen raks eder gibi.
Görünmez bir iple aynı yere çekilip sürükleniyorum.
Ellerim buz gibiyken, çayın avuçlarımı yakması gibi.

İçimde bir şiir var,
göz göze geldiğim anda bedenim tökezleyip,
içimin şiirine tutunuyor.
Teli kopmuş kemanı inadına çalmaya çalışmak,
kırık kaburgalarımla nefes almak gibi.
Şafağını beklediğim gurbet,
geri gelinmeyen berzah gibi.

Verdiğini alamayan alacaklı gibiyim.
ismini hatırlayıp yüzünü unutmamak gibi.
Görmediğin rüyayı anımsayıp,
daha önce o anı yine yaşamış gibi.
Tüm renkleri kendine bürüyor. ben yandıkça,
sanki koca dünya üşüyor.
Bir adım geri çekilsem, uçurumdan düşüyorum.

İçimde bir şiir var,
kalbim, midemle beynim arasını doldurmuş kadar büyük.
Harflerim sırasını değiştirmiş,
cümlelerim anlamsız,
dilim dolaşık, aklım karışık.
Ne yakınımda ne yabancı
düşmanda o, kahramanda o, eşkıyada o süvaride.

İçimde bir şiir var,
demirin tavına gelmeden şekillenmesi gibi.
Damarlarımda kan değil, lav geziyor.
Koca bir volkan gibi, ha patladı ha patlayacak.
Girilse çıkmak istenmeyecek kapısız bir cennet gibi.

Beni sonsuzluğa çağırıp, kendi gelmeyecek gibi.

İçimde bir şiir var..