İçimde Bir Şehir Yanıyor Şiiri - Cem Kamalı

İçimden geldi sevdim,
Sevdim, mutluluğumu ellerine teslim ettim.
Bambaşka bir dünya içindeyken,
Coğrafyalarına düştüm senin.

Ayrı kaldı bir yanım senden,
Bir yanımda hâlâ benliğime bir özlem.
Çaresizlik oldu benim yolum,
Kadersizlikle dolup taştı şu heybem.

Ve kim olsa korkardı aşkının heybetinden,
Yüreğimi verdim, canımı yüzdü parmakların.
Gitmek, ölüme çare aramak gibiydi ben biterken,
Karanlıktaydım, yüzünü gözlerime ışık sanmıştım.

Bu ev bana soğuk, bu ev varlığında canımı yakıyor,
Bu dünya seninleyken acımadan kalbimi aşındırıyor.
Kim demişti sevince kanamaz kalbin diye,
Görsün şimdi hâlimi,
İçimde bir şehir yanıyor..