Icimde bir sehir yandi

İçimde Bir Şehir Yandı Bu Gece

İçimde bir şehir yandı bu gece,
Adını sen koymuştun meydanlarına.
Her sokağına bir gülüşünü saklamıştım,
Her kaldırımı, sana yürümekti aslında.

Kuleler çöktü önce
Bakışlarının çıktığı en yüksek yerden düştüm.
Sonra sustu çanlar, ezanlar, çocuk sesleri,
Senin yokluğunla sessizliğe gömüldü her şey.

Bir yangın ki bu,
İtfaiyesi yok,
Kaçışı yok,
Duaları bile yakıyor.

Bir yangın ki bu,
İçimdeki nehrin suyunu buhara çeviriyor.
Seninle yaşadığım her an,
Şimdi küle bulanmış birer hatıra.

Kimse görmedi o yangını
Çünkü alevler gözlerimden değil,
İçimin en ücra köşesinden yükseldi.
Ve ben,
Ben yine hiçbir şey olmamış gibi
Sabaha karşı aynaya bakabildim.
Ama yüzümde senin harfinle çizilmiş bir harita vardı.

İçimde bir şehir yandı bu gece,
Yıkıntıların üstünde hâlâ seni bekleyen bir ben kaldı.