içimde bir demlik kaynıyor desem, güler misin!
yoksa halime karikatür resmi mi çizersin...
ağır yürümeyi hiç bilmeden
bir kısrak gibi yolların taşlarını mı ezersin...
belki anlatamadım, içimdeki depremi
o sebepsiz gitmelerin canımı yaktığını...
içimde ne demler tazelenir, bilemezsin
tadarsın bardağında, acının en koyusunu
üstelik dile gelip söyleyemezsin yarasız derdini...
dermanı yine, merhem olan dilde sevgili...
ya içimden gemiler geçiyor desem
yolcularını arar mıydın
ya ben o gemideki yolculardan olsaydım
bir selam gönderir miydin...seyreder miydin suyla gülüşümüzü...
kimler can kimler daha düşecek
küstüğünle selamı kestiğinde...
anla yalnızlık içilse de, kadehler boşalmıyor...
içimde bir demlik kaynıyor desem, güler misin!
bu akıl deliliğime...
01/02/2005-13:38
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 13.8.2006 01:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!