İçim Yanıyor Mustafa..! Şiiri - Suat Zobu

.

nedenini sormuyorum mustafa,

görünen köy kılavuz istemezdi zira,

bu dert zaten vardı

vardı da

giderek ülkeyi sardı,

nedeni oluşturuldu yıllar yılı,

bilemedim,

şu kıt aklımla

anlayamadım da hiçbir zaman,

ne olacağı, nereye varacağı belliydi mustafa,

hiç bitmedi ki, bitmediği gün gibi aşikardı…

birileri sorunun üzerini bilerek örttü

aslında

iki kere iki dörttü

mustafa dörttü..

..

bilene mustafa bilene

..

hiç hayret etmiyorum mustafa,

inanmamıştım çünkü,

hiç hayale kapılmamış hiç ümit etmemiştim kardeş,

ben mi yanlıştayım sorgusunda olmadım değil,

barış dediler,

dağlarda sarmaş dolaş oldular,

çözüyoruz dediler,

dediler de

havsalam almıyordu mustafa…

başkalarının inandığına da inanmazdım…

kendilerinin inandığına da

inanmazdım mustafa inanmazdım,

ben böyle işlere kanmazdım..

..

içim yanıyor mustafa…

..

analar ağlamasınmış,

silah bırakacaklarmış,

barış olacakmış,

barış gelecekmiş kaf dağının ardından…

dağlarımı sarmış eşkıya insafa gelecekmiş…

inanamadım, hiç inanamadım,

güneş batıdan doğacak deseler inanırdım belki de!

dilim varmıyor,

aklım almıyor..

..

bilene mustafa bilene…

..

birleri kıs kıs gülüyor bıyık altından,

ülkem cayır cayır yanıyor mustafa…

ciğerim kanıyor ciğerim,

toprağa fidanlar düşmede,

şehadet sağanak sağanak iken,

birileri kendini kahraman sanıyor…

kafa aynı kafa..

..

Allah yardım etsin ülkeme..!

içim yanıyor mustafa…

suat zobu

28.07.2015ankara

.