Kimse Duymasın..! Şiiri - Suat Zobu

Bir araya iki lafı getirip,

Yazamadım Ahmet, deme kimseye,

Tek satırı baştan sona bitirip,

Dizemedim Ahmet, deme kimseye.
.

Hecemi demiştin serbest şiir mi?

Sevmeye dair mi, aşka dair mi?

Büyü mü yaptılar, yoksa sihir mi?

Çözemedim Ahmet, deme kimseye.

.
Ara sıra şiir miir yazardım,

Bazen yazar bazen geri bozardım,

Ben mimarım, çizgi falan çizerdim,

Çizemedim Ahmet, deme kimseye.

.
Ne kafiye kaldı ne de bir uyak,

Nakarat kalmadı yok uygun ayak,

Sanki bin kişiden yemişim dayak,

Tezemedim Ahmet, deme kimseye.

.
Basiretim bağlı dilim lal gibi,

Yazmayı isterim sözü bal gibi,

Deryada başıboş kaldım sal gibi,

Yüzemedim Ahmet, deme kimseye.
.

Gönlüm kara delik tutmuyor yama,

Huzur ışınları girmez odama,

Hayata darılmış değilim ama,

Bozamadım Ahmet, deme kimseye.

.
Senden hiç sır çıkmaz, iyi bilirim,

Bir şeyler yazmazsam çatlar ölürüm,

Bir kısır döngüde döner gelirim,

Uzamadım Ahmet, deme kimseye.

.
Suat Zobu

24MART2000ONBEŞANKARA

http://www.edebiyatdefteri.com/kimse-duymasin-138453-6-siiri/

http://suatzobu.blogspot.com.tr/2015/03/kimse-duymasn.html