İcim Yanıyor Şiiri - Arife Özbaş

İCİM YANIYOR

İçim yanıyor biz neden geldik dünyaya
İnsanlıktan nasibini almamış dünyada
Kimi aç kimi yoksul yaşamla savaşıyor
İnsanlık buysa içim yanıyor

Garibi görsek yüz vermeyiz
Halini sorup aç mısın demeyiz
Yediğimiz lokmayı bölüşmeyiz
Böyle yaşamak içimi yakıyor

Fakirler çalışıp hep ezilirler
Zenginler arabasında sefa sürerler
Etrafında fakir var mı görmezler
Böyle yaşamak zoruma gidiyor

Duyarlı bir millet olamadık
Kimsenin halini gidip sormadık
Köprü altında çocukları gördükçe
Yüz çevirip yolumuza devam ettik

Sobada yakacak odunu yok
Ocakta pişirecek aşı yok
Kimseye derdini diyecek hali yok
Boynu bükük yoksullar çok

Dönüpte bir arkamıza baksak
Aşımızı onlarla paylaşsak
Dertlerini dinleyip ortak olsak
El birliğiyle onlara yardım etsek

Arife ÖZBAŞ