İçim yanıyor
yüreğim sanki orman yangını
ne varsa içinde yanıp kül oluyor.
bir hasret çörekleniyor bedenime
acısına tuz bassam yeridir.
demleniyor usul usul
dişlenmiş yaralarım
kanıyor usul usul
bir yaz daha geçiyor sensiz
bir yaz daha boğuluyorum
nefessiz
ah şimdi memlekette olmak
vardı
ah çıkmak vardı yüksek tepelere
efil efil esen yele
yüzümü satmak vardı
nasıl satıp savıp geldikse buralara
yeniden dönmek vardı
eski topraklara
eski zamanlara
oysa çivilenmişim
şu nammussuz şu alçak şehre
kıpırdasam dört yanım
sarılıyor
sanki
hayat yeniden karılıyor
ölümün teknesinde
durulmuyor acılarım
her şey
yeniden yanıyor.
Kayıt Tarihi : 10.7.2007 14:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Dost Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/10/icim-yaniyor-16.jpg)
(şimdi istanbul'da olmak vardı!!!)
Yüreğinize, emeğinize sağlık... Sevgiyle.
saygılar....
selamlar...
TÜM YORUMLAR (5)