İçim Sızlıyor Şiiri - İlhan Keskin

İçim sızlıyor, insafsız hükümlerle, kaybolup gidenlere
Ak sayfalara dökülen, temiz duyguların linç edilişine
İçim sızlıyor, sevdaları türkülere, çıkarsız yazan kalemlere
Ey, menfaatleri mabet edenler, kazanıp mutlumu oldunuz
Zaferlerinizi kutladınız mı, madalyanız asılımı boynunuzda
İçim sızlıyor, dil, din, ırk, gözetmeden, çıkarsız yazan kalemlere
Bembeyaz sayfalarda kurduğumuz, ülkeleri ve aç sevgilerimizi
Bizim yazdıklarımız, çocuk masumluğunda anlatımlarımız, alt tarafı
Ve acılarımız, bile güzel, asla kan dökmez, satır, satır yazdıklarımız
Yıldızları saçlarımıza takarız, şiirlerden mekânlar kurarız, gül atarız
Ölümü bile severek yazarız, beyaz kefenle gelmişse, ak sayfalara
İçim sızlıyor, görmeden masumca yazıp, tercüman olan duygulara
Şiirleri katletmeyin yazıktır, ihtiyacı yoktur şairin, ne mala ne paraya
Kancıkça hedef bilmez kurşunlar sıkmadı, masumca oynayan çocuklara
Salyalar akıtmadık namuslara, çıkarları çarpıp toplamadık, üç paraya
Sadece bahar gibi sevinci yazdık, kefeni bile ak ettikte yazdık sayfalara
İçim sızlıyor kalemler ağlıyor, şiirler mahzun güfte olmadıkları şarkılara