kimi zaman düşünüyorum
bir kitaptan çok mu şey bekledim
hayatın trapezinde yürürken
çok mu yardım dilendim
hayat, o engin çayır
çakıllarıyla dikenleriyle
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bizi mahveden hep o tıkanıklıklar. Tebrikler.
'şimdiyse düşünüyorum da
aslında su içimdeymiş hep
sadece kaynak tıkanmış
toz toprakla. ' işte bütün mesele bu..çok ince bir damardan yakalamışsın dostum..su hep içinde..ve toz toprakla tıkanmış kaynak..arasıra açmak gerek..bazan ayna tozlanır yüzümüzü net göremeyiz...silmek gerek...gönül is pas tutar,sevgili rahat edemez...süpürmek gerek..tebrikler vahdet nafiz aksu
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta