İçi Dolu Yaşamak Şiiri - Coşkun Akarsu

Acılar yaşanır gönüllerin en şereflisinde.
Birileri mutluluğu arar; birileri acıyı.
Güneşe döner her sabah çiçekler.
Acıyı paylaşır birileri
Gidenlerin ardından yalnızca acı kalmaz.
Bazen huzur bırakarak ardında öyle gider gitmesini istemediklerin.

Yollar zamana inat hep aynı yere götürmez seni.
Yollar da değişir.
Yolcular gibi.
Geriye kalan gölgedir insandan.
Gölge oyunlarıdır aslında tüm bu kavgalar ve sevdalar.

Tek kişilik yalanları iki kişinin ezberlemesi
Tek kişilik kavgaları paylaşma isteğidir bazen
Kalanların katlanamadığı sıkıntıları;
Bir tutam acıdır; bazen mutluluğun formülü.
Ağlayabilmektir bir başkasının derdine.

Gecenin üçünde, hayatın bir yerinde;
Vesile Allah diyebilmektir.
Aciz görmektir kendi sancağını.
Ve geç kalmışlığını bilerek, koşar adım yürümektir her şeye.
Gidenlerin arkasından söz söyleme zamanı geldiğinde.
Eyvallah, diyebilmektir.

Dünyası kavanozdan ibaret olan balıklar gibi değil.
Haberdar olmak dünyanın küçüklüğünden,
Duymak acı çekenlerin sancılarını yüreğinde;
Izdırap denen olguyu paylaşabilmektir.
Payına düşen her ne varsa kader namına.
Göğüsleyebilmektir gerçeği.
Gerçeklere rağmen hayatın bir yerinde;
Hiç tanımadığın denizlere açılabilmek; sonsuzluğa yüzebilmektir.

İki insan barışsın diye yalanlar söylemektir bazen.
Yalanlar söylenmesin diye gerçeği bilmektir.
Gerçekler bitmesin diye değişebilmektir.
Yüzyılların getirdiğine direnebilmektir.
Yaşamaksa işte böylesi içi dolu yaşamaktır…