İçi Boş Umutlar Şiiri - Mustafa Ata

Doldurdum umutlarımı
İçi boş bir çuvala
Vurdum sırtıma
İçi boş umutlarla dolu çuvalı
Gidiyorum karanlık bir meçhule
Omuzlarım düşmüş biçare
Giderken o meçhule
Yükümün hafiflediğini
Hissediyorum birden bire
Düşen omuzlarımın yavaş yavaş
Dikleştiğini hissediyorum
Çünkü dökülmüştü
Tüm umutlarım birer birer
Karanlık meçhule giderken
Kararlıydım yine de
Bütün umutlarım
Yok olsada birer birer
Gitmeliydim o meçhule
Dinlemeliydim yüreğimin sesini
Durma yürümelisin yürümelisin
Orda....
Senin karanlık gecelerini
Aydınlatacak yok olan
Umutlarını yeşertecek
Bir ışık var diyordu
Bütün umutları yok olmuş
Biçare yüreğim
Dinledim biçare yüreğimi
Yürüdüm yürüdüm yürüdüm
VE
Uzattım sana ellerimi
Çıkar al beni kollarına
Sevginle yeniden yeşersin diye
O birer birer yok olan UMUTLARIM....