sabahı sökmeye çalışırken
içimde öldürülen bir avuç cellat,
batar çıplak ayaklarima döküp gittiğin heceler
sızlayan boşluklarda savrulur yıllar
kanayan düşlerde
asılı kalır gözlerim
hala tutsak yerine koyamadıklarım
gerekli miydin sanki?
hiç olmasaydın
ya da
hiç olsaydın
Nazik CihanKayıt Tarihi : 3.3.2008 02:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!