Kaç kere vakti geldi diye çıkmanın satha
Tutunup asıldımsa da var gücümle ben
Karaya savurduğum halata
engel olamadım dibe dalıp dalıp çıkmalara
Müebbetsem bile batmalara
attığım düğümlerde değildir hata
.....
...
Ne zaman dümeni kırsam limana
İskele de bana ayırılmış olan hep aynı baba
....
..
.
O nun da içi boş dışı çürümüş tahta..
Kayıt Tarihi : 17.9.2007 22:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sevgili üstat Androslu şiirimdeki düzeltmelerin için teşekkür ederim...şimdi şiirime senin elinin değdiği anlaşılacak ama ehh olsun o kadar da yeğen ayrıcalığı :)
TÜM YORUMLAR (3)