İçeriye ilk nasıl düştüm (Bölüm 3)

İki yıllık polisti Hasan
Sekiz kişilik aile, bir ona bakıyordu
Kendinden sonra yeni gelen olmamıştı karakola
Yani hala son halkasıydı kuyruğun
Her yere sürülüyordu…
Kürt olduğu için, ilk Kürtleri sorguladı
Bir türlü zor işlerden kurtulamıyordu…
İşkence yaparken denetleniyordu davranışı
İki üç koldan gizli gizli izleniyordu…
Acıma hislerine kapıldığında
Acemiliğiyle dalga geçiliyordu
Diğer memurlar tarafından küçümseniyordu,
‘’Görev görevdir, hakkını vereceksin’’ deniliyor
Ayak işlerine de o koşturuluyordu…
İşte şans ayağına gelmiş
Büyük lokma yutmuştu.
İlk darbeyi vuran ve suçluyu
Ölü gibi emniyete yetiştiren oydu.

Yakaladığı ceylandan
En güzel parçayı koparmak isteyen aslan gibi
Tutukluyu savurduğu hücrenin önünde
İbikleri kızarmış, koltukları kabarmış bir hindi
Volta atıyor elleri belinde…
Kıdemliler elimden alırlar,
Basına onlar poz verirler
Meyveyi gene onlar yer diye
Öfkeleniyordu için için,
Öfkeleniyordu üstlerine
Şimdi sesini çıkaramasa bile
Bir çentik atacaktı geleceğe
Nöbet tutuyordu avının önünde…

Ama darbenin dozu fazla kaçmış
Avın kendine gelmesi, normal zamanı aşınca
Ortam sinsi bir sessizliğe boğulmuş
Onu kendi eserinin başında nöbetçi bırakıp
Hepsi ayrı bir işe dağılmış…
Risk onun sırtına bırakılmıştı…
Bu sessizlik onu da korkutmuş
Gücü yetse o da bırakıp kaçacaktı.
Ama eser onun eseriydi…
Şimdi idris kendine geldikçe
Hasan’ın koltukları kabarıyordu…
Ama geçen altı saate az ter dökmemişti…

Her şeye rağmen,
Diğer arkadaşları gerekeni yapmışlardı
‘’Ya ölürse! ’’ diye, senaryo hazırlanmış,
Senaryoya göre uygun yerler tespit edilmiş,
Sanığın burnuna bir yumruk indirip,
Akan kanı belli yerlere sürmüşlerdi…
‘birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için’’ deyişi
Hiç dile getirilmeden, uygulamaya geçti…
Zaten insanoğlu, elinde olmayan meziyetlerin türküsünü söyler
Elinden gelen işler için, neden çenesini ağrıtsın?
Örnek bir çabasını sergilendiler
Birlik ve dayanışmanın…

***

Adam kendine gelmeye başlayınca
Yani risk atlatılınca
Kıdemliler zaferi sahiplenmeye başlayabilirler
İlk olaydan sonra gelen basın mensupları
Onun resmini çektiler ama
Olay konusunda hiçbir söz söylenilmemişti daha
Basın asıl soruşturmadan sonra
Yani savcılığa çıkınca konuşabilecekti tutukluyla…
Daha doğrusu hiç basınla konuşturmadan, yazılı verilecek ifadesi
Kaybettiği büyük ikramiye çıkmış biletini arayan bir telaşla
O gece uyku uyuyamadı Hasan
Uyumak için uzansa bile, uyuyamadı
Kısa kendinden geçmelerde
Bazen korkulu, bazen de
Terfi etmiş ve kendini yüksek makamlarda gördü
Çöküntü ve yükselme arasında
Melankolik bir halde sayıklayıp duruyordu…
Diğerleri ise,
Zaferden kendilerine pay çıkarmak için
Çelik ökçelerini kanla parlatıyorlardı…
Onlar, büyük zafer kazanmak için
Büyük risk almayı biliyorlardı
Ölümle kalım arasındaki o kritik noktada
İdris bırakıldı…
İçerden kan-ter içinde çıkan ekip şefi
Kendini koltuğa atıp, nefes aldıktan sonra
Diğerlerine,
Umutsuz bir şekilde işaret ederek
‘’Kıç sil-geçlerini çağırın! ’’ dedi…
Yoksa! Biraz daha zorlarsak
Pislik elimizde bulaşacak…