tutu yerinde
dilim yeterince us
bedende canım
düşecekse bir gün sus
umarsızlığım
ezgilerim dilimde
ayrılığına
örseledim kendimi
öfke yaftası
boynunda yakışmıyor
güz yanılgısı
düşe hüzün düşüyor
akacak kan
damarda durmaz denir
yol alışında
canlar yanar gün boyu
düşünce yola
gül bülbülsüz solacak
heybemde ezgi
dile gelecek bir gün
demin aldıkça
kör fırtına kusuyor
girişte düdük
içe girip susuyor
190110-denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 19.1.2010 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!