Mutlu bir geleceğin can yokuşunda gözlerin beni topladı aşkına.
-Hüzzam nameler,sessiz bir haykırışlarımı bastırıyor. İçim içim kendime okunuyorum.Sen yoksun, gözlerin yok, gözbebeklerin bizli demleri çekmiyor.
-İç sesimi dinleyip oynayan akıllı tek Mecnun benim.
-M/ahzenlerinde zenliğin zenginlik belirtisi. Belirtili bir nesnenin belirgin geçişlerinde susuyor yüklemim. Özne olsam da sana özün bana yüklem olmadıktan sonra ne çare Dilnaz.
Kendimle rastlantıları yaşıyorum. Yokluğun çokluğuma gölge.Serin bir güncenin gelin bakışlarındayım. “ Hem ağlar, hem giderim.” Sen gelin miydin ki benden giderken nemli gözlerini serdin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta