İç İlacını Şiiri - Şaban Durmaz

Sabırlı bir elmas işçisi gibi
Okudum yıllarca
Göz kapaklarım akardı sayfalara
Zola'ya banyoda başlardım
Dickens'la kahvaltı eder
Rüyamda Tolstoy'la konuşurdum
Ve bir keresinde rüyamda Rus Çar'ını gördüm
Terapiste anlattım seans arası
-Ne gerek vardı? -
Ve güldü yalnızlıktan dedi
Olur böyle şeyler

Odam Edebiyat dergileri
Ve Madam Bovary kokardı
Amerikan Kısa LM Red sigarası içer
Elemin ne demek olduğunu anlardım
Akciğerlerimde edebi nikotin
-Anne tuzluğu uzatır mısın?
Çorbana tuz atmıştın oğlum
Niye bu kadar dalgınsın?
Ve akşam yemeği menüsü ana öğün:
Prens Lev Nikolayeviç Mişkin
Biraz Rogojin biraz Lebedev
Tatlı ise Nastasya Filippovna
Dostoyevski yer Çehov içer
Rüyamda Sylvia Plath'le sevişirdim

Ki
Hiçbir şey yapmayan bir adam
Bence hiç kitap okumamalı
Dünyadan kopmuşsan
O hat kapanmışsa
Yalnızca kitaplar
Herkes bilir
Adamı delirtir
Boş boş bakarsın
Dünyanın neden romanlardaki kadar
Güzel ve hüzünlü olmadığını
Sorarsın kendine
Mesela niye General İvolgin gibi biriyle
Rakı içemiyorum?
Mesela niye uzak bir akrabadan miras kalmıyor?
Mesela Karşı Apartmandaki Nastasya Philippovna
bir kahve içmeyi kabul eder mi?
Mesela Güzellik dünyayı kurtarır mı?
Mesela Deliler iyileşir mi?
Mesela bir Nihilist bir Fahişe'ye gönül verir mi?
Mesela bir Filozof insanları eğitebilir mi?
Mesela niye sevgilim Madam Bovary değil?

İşte o an gerçek dünya
Sana Doktor kaşelerinden seslenir:

İç ilacını!