İç Göğe Doğru Şiiri - Hatice Güzen

Bir hayal değil,
karanlıkta yankılanan bir hışırtı
sessizce...

Sözcükleri değil,
susmuş cümleleri
cebime koymalıyım,
unutulmuş bir şarkı gibi.

Kalbin iç kıyısına,
sol kaburganın altına
bir kuş değil
rüzgârla yitmiş bir tüy gibi konmalıyım.

Ben,
senin nefesinle ısınıp
sessiz kanatlarla
iç göğe göç etmeliyim.

Dönmemek üzere,
yeniden doğmanın kıyısında
kanatları kırık
sabırla beklemeliyim.

Ve kalbinin gizli eşiğinde,
hiç söylenmemiş bir dua gibi
sonsuzluğa dokunmalıyım.