İbret Al Şiiri - Aşık Sümmani

Gel gönül ta'n eyleme her cana bak da ibret al,
Dembedem devir olan zaman bak da ibret al.

Gel kemâl-i hak eyle sen alemde kemâlinden,
Kemâlinde car olan insana bak da ibret al.

Bir meniden rahme düşüp kalır cümle azalar,
Hikmeti sual olunmaz kana bak da ibret al.

Ol iki alemi var iken uğradı lanete,
Bir kere kibir eyledi şeytana bak da ibret al.

Sümmani gütme sakın dünyanın bir bendine,
Kaftan kafa hükmeden insana bak da ibret al...