İbresiz Terazi Şiiri - Hasan Özünal

İbresiz terazilerde tartma güneşi
Bir serin aydınlığını bozma şafağın
Her baktığın yerde gördüğün hayal
Katran karası yüreklerin imbiklerinden
Ya da duvarlar ötesindeki balyozlardan gelen seslerin
Bir bakır kazanda haddelenmiş yansımasıdır bir karanlık aynada.
Yanardağların yaktığı ankanın
Çığlıklarından besteleri zevkle dinleyen
Karıncayı ezerken çıkan sesi merak eden
Şaşkın ruhların
Ya da bir bebenin göz bebeğindeki hüzünle
Dudağındaki masum burukluğu
Kafatası kaselerinde yudumlayanların
Azgın emellerinin etten maşası
Kapılarını köpeği
Tetik çeken ellerinin kirli parmağı
Uyan!
Uyku bitmeden geçmezse sarhoşluğun
Dünyayı kirletme bari varlığınla
Cehennem yatağına gir bir an önce
Yokluğuna iyilik et!
Haşrolduğun mübarek toprak
Mahirdir senin gibi leşleri arıtmakta.

KARAMAN