Günlerden çarşambaydı busabah güzel bir günü dışarda geçirme
istedim giyinip çıktım biraz yörüyüş yapayım diye yörüdüm yorulmuştum
dışarıdakı banklarda ayrı ayrı her birinde oturanlar vardı gittim oturmaya
oturmaya hazırlanırken orada bir çift gözle karşılaştım çok sıkılgan ve
üzgün hali var her halinden belliydi yanına giderek selam dedim aleyküm
selam dedi oturdum yanına konuşma olsun diye ortaya bir lafattım
Adını sordum adım ibrahim dedi ve sustu canınmı sıkkınmı öyle sayılır
yeşildir artık yüreğinde kara bulut
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Devamını Oku
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta