Bin kez mancınıktan atsınlar bizi de,
Nemrutlar elbet yanacak har içinde,
Yolumuz varmakta put kıran izine
Yâkub’i hasret yakar yüreğimizi.
İlâhi emir dahilinde pervaneyiz,
Nebiler serverinin gönüllü eriyiz.
Biz İlahi yolun deli divanesiyiz,
İbrahimi ateş yakar yüreğimizi.
Varlığımız sekerat-ül-mevt* içinde,
Ruhumuz her an itikaf* mevkiinde,
Nefes hanemiz iman-ihlas derdinde,
Yâkub’i hasret yakar yüreğimizi.
Mugâlatayı* reddettik, benimsemedik,
Özümüzü Hakk’a açıp ona yöneldik,
Biz, bu beşer teni bu yolda erittik,
İbrahimi ateş yakar yüreğimizi.
*Sekerât-ül-mevt: Ölüm sarhoşluğu, can çekişmesi hali.
*İtikaf: İnzivaya çekilip devamlı ibadetle meşgul olmak.
*Mugalata: İnsanı her şeyin ölçüsü kabul eden felsefi düşünce.
Kayıt Tarihi : 23.10.2005 14:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

eyyüp Azlal- [email protected]
TÜM YORUMLAR (2)