İbrahim Yılmaz Şiirleri - Şair İbrahim Y ...

Aşkta sende beni ararken
Zerremde kendimi buldum sebebi hikmetim
Hangi halimde yanarken
Evvelki nurunda âşık’ın kulundum senin
Bin kere öfkeme yenilsem
Nefsimin asi sesi çöllerde kavrulsun efendim

Göz açıp kapayınca geçip gitti seneler
Baki kalan kubbede hoş bir sedadır derler
Kapanmış karanlığa güneşe bakan gözler
Elveda kalbimizde aşkı yaşatan günler.

Neyleyim neyleyim ben şimdi aşkı hayatı

Giderken ne mektup bıraktın ne haber verdin
Aşkımızı boş yere kalbinden silip gittin
Gönül seni bekledi yıllarca hep şuramda
Sen çekip gittin ama kokun kaldı odamda.

Gözlerimde hayalin içimde aşkım ağlar

Seslendim duymadın
Yalnızlığın penceresinden bakarken
Durgun bir zamandı gece
Gözlerinde leylim sabahı beklerken.

Göz pınarlarımda biriken

Ezanın parolası ne olsun derken
Zeyd’in rahmani rüyası inledi
Medine de Bilal’ın davudi sesinden
O ses ki; yayıldı dalga dalga yeryüzüne
Teslim olmuş insanların kalbinden.

Aşkın var olan geçek öznesinde
Yanarken başakların buharı
Kavurur tenimdeki sevdam
Mahmur sabahları.

Kasvetin ummanın da boğulurken ruhlar

Sen yürürken arkanda iz bırakırdı
Toprağı öpen sevdan
İçimde uyanırdın
Bahar rüzgarlarına karışan kokunla,
Sen kalbini sunardın bana
Gözlerini ikram ettiğin ahudan

beylerin renkli aynaları
çok satan sayfaları var
bir de tetikçi kalemleri
işlerine gelmedi mi
toplumun gözünde
ya linç ederler

Gidenler gitti bu gönülden
Kalan son yolcu sen misin acaba
Yıllar ne çabuk geçti ellerimden
Son vapurdan inen ben miyim yoksa.

İşte akşam;

Aramızdaki mesafelere aldanma
Zaman iki derin göz arası kadardır
Aşk kalbe düşen bir sancı olunca
Mutluluk, sevip sevildiğin andır.

Deryalar seraptır gözümde