İbrahim Usta Şiirleri - Şair İbrahim Usta

İnsanlıktan utansam, nerede insanlık var
vahşet, bir düzen oldu, zalimler de hükümdar
Merhamet görmez oldu kadın, çocuk, ihtiyar
Zulüm bir ateş gibi yürekleri yakıyor.

İnsan bu elbet yorulur
Bir mola yeri bulunur
Destek arama dimdik dur
Tutunmak yok BU MEYDANDA.
İbrahim Usta
-------------------------------------

Sakladığım takvim yaprakları vardı
Üzerlerindeki tarihler kadar eski
Sonbahar yaprakları kadar sarı..
Soğuk bir kış günüydü
Yazılarımla, sızılarımla birlikte
Yaktığımda, sarı sayfaları..

Yaradanım emrini ne güzel yazmış
Kulu ayakta tutan meğer namazmış
Kırk kere secde etmek ne kadar azmış
Hayata anlam veren değer namazmış
**********************************************
Diller duaya döner gönüller vecde

Körpe yiğitle dolu vatanımda her bucak
Canevinde hisseder bu yangını her ocak
Sanma yanan yürekler zamanla kül olacak
Gönlümüz ateş hibi, yetmiş milyon el ele.

Merhametsiz dünyadan merhamet mi umarsın?
Annenin kucağıdır yurdun, niye ağlarsın?
O şirin kaşlarını derdinden mi çatarsın?
Bir yüreğe bir dünya kurdun niye ağlarsın?

Bebeğim sana tatlı dillerini veren kim?

Dünya dediğin bir han, gideni hiç gelmeyen
Fırtınalı bir liman, yolcusu tükenmeyen
İstediğin kadar sen kendine köşkler beğen
Her bedeni bir kefen saracak ya bir zaman…
İbrahim Usta

Ey sırtlanın tohumu, yeter haddi aştığın
Firavunu olmuşsun kalbi sökülmüş çağın
Alçaklık bile yüksek, layık olduğun yere
Zulümle eş adına lanet binlerce kere!
Yüreklerde yaktığın ateşler sönmeyecek
Sanma attığın kurşun, hiç geri dönmeyecek

Günahkâr bedenimi temizleyecek ne var?
Günahlarım o kadar çok ki güzel Allah’ım.
Kötü amellerime duyduğum pişmanlıklar…
Tevbeden başka kapım yok ki güzel Allah’ım.

Sana sığınıyorum, yaklaşan gazabından

Kaleminin ucunda içindeki duygular
Beyaz kâğıt üstünde düşünceler, kurgular
Birkaç satır içinde kendine dünya kurar
Elinde kelimeler, resim çizer şairler...