Yaratandan ötürü sevmek gerek insanı
Hayatta huzur için hoş tutmalı her canı
Öfke dolu olsan da bırakma ki izanı
Halini, hatırını soranların bulunsun.
İbrahim Usta
Dallarda sarı sarı yapraklar.
Solgun renklerinde ıstırap var.
Dünyayı saran hükümranlıktan
Kötü haber var
Yapraklar hasta,
Sonbahar yasta…
Yüreğim yanmaktan biçare olmuş
Sevdaya düşeli sızıyla dolmuş
Umudum goncayken sararıp solmuş
Hasretle kavrulan kızgın çöl oldum...
Kalplerimiz karardı, eğlenceye dalmışız
Kendimizi uçurum boşluğuna salmışız
Dünya imtihanında hep sınıfta kalmışız
Allah'tan af dileyen gözlerde yaş olsaydım...
Haramdan gözünü, dilini sakın
Ömür kısa, ölüm yarından yakın
Tevbe için bugün varken fırsatın
Nefsini imanla süz Ramazanda.
Öfke ne kadar tatlı, sabır ne kadar güzel
Kırıp dökmek bayağı, sabırsa ulvi bir el
Ne kadar vazgeçsen de ne olursun yine gel
Hedef kalpler olunca, başlara taçtır sabır.
Vatanla toprakla güreş hep başa
Hey koca Türk, destanınla bin yaşa
Asırlar boyunca destanlaşarak
Vatan kurdun engelleri aşarak
Oysa düşman toprağına göz dikti
Kefereye iyi bir ders gerekti
İnancımız dilimizde kalmasın
İmanımız kalbimizde solmasın
Yaşadıkça o da bizle yaşasın
Dinimizle barışalım bu ayda.
Mübarek Ramazan'ın farkına varmış mıyız?
Günahkar ruhumuza, ruhundan almış mıyız?
Kalbimize imanın nurunu sarmış mıyız?
Nefsimizle bir hesap görelim bu bayramda..
Neden bu düşmanlık güzelliklere
İnsanlık tükenmiş, öfke yok yere
Kiminin derdine sevilmek çare
Kimi çok sevilir sevmeyi bilmez.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!