öyle bir gidersin ki
ben kalmaya utanırım
nedendir bilmem!
hayal misin sen nesin?
hala arkandan el sallarım ben.
Talan oldum
Yalnızlıklara bölündüm
Riyakar aynaları alt ettim
Geceler yaşadım
Hüzünlü, yalnızlıklı…
Tadına doyamadığım sevişmeler yaşadım
Şimdiye kadar
hiçbir ıslık
bu kadar aşinalaşmamıştı
şiirin kulağında.
yada
beklenen gözlere
Işık sevinçtir
Bazen özgürlük
Ve sevinç türkü
Türkünün özlemi
Söyletmek devamlı kendisini..
Kadın artığı ölüme kurulan saatlerde
Birisi ölmek güzel şey diyor
Beyin zarı yırtılıyor şehrin
Şehir yanıyor
Akıl bir labirentin çıkışını arıyor
Tam da ayrılırken birinden
Sen benim olma!
Ben senin olmayım!
Birlikte oluşmayalım!
Ama hep sevişelim olur mu?
Platonikleşelim sonraları.
Seviyesizleşelim çarşafın üstünde!
Gözyaşı kıvamında ayrıldım sevinçten
İki dudağının arasında çıkacak elvedayı beklerken
Elvedası gözyaşı olup kalıyor
Unutulmuş bir yüreğin gözlerine
Gökyüzü birikirken…
Sensizliğe direnişimin
Yüksekteyim
En yükseğimde gökyüzünün
Bulutlara değecek gibi oluyor ellerim
Ve yalnızlığım var –arkadaşım olur-
Karanlığa gömülür tüm güzel günlerim
Ve şiir yazdırıyor yine
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!