En güzel memleketimdir yeryüzü
Ve insanın en büyük çığlığıdır intihar
Her intihar bir cinayettir
Ve sen kendinin katilisindir
Bu nedenledir ki;
Dünyanın gözlerine bak
Ne kadar mavi değil mi?
Merak ettiğim
Bu gözler kaç trilyon yıl ağlamış?
Ki bu kadar mavidir denizler?
Bak!
Nasıl oldu bilmiyorum bu aşk
Bu tutkunluk
Bu açlık yanında olmaya
Ve bu mecburluk sana
Nasıl oldu bilmiyorum
Bu yakınlık
BİTEN KİFAYET...
Bitti.
Gamzenin batması gönlüme
Halüsinasyondu.
Seni sevmişliğim kavlendi
seni saçlarından bahara kadar
seni aynamdan mistiğe kadar
seni...
seni...
ankaradan başlayıp ankaraya gelinceye kadar
büyük seviyorum
Bu günlerde hep seni düşünüyorum
Bu günlerde hep ağlıyorum sevmişliğime
Bu günlerde göz yaşlarımı deriyorum demet demet
Bu günlerde seni çok özlüyorum yanımdayken bile
Ve bu günlerde bıkmışım düşsel mutluluktan
Her düşündüğümde
elveda busesi
-tadı hala dudaklarımda-
tuzluylu gözyaşından dolayı
ki hala aşkediyorum
düşlerde eski anılarımı
ve gözlerin tarafından
Kavşakta fani bir kedi
Yavrusu karnında, hamile galiba
Yanında dört ayaklı ölü bir araba
İçinde gözleri kapalılar
Dışarıda gözü açıklar
Cep telefonu çalan hırsızlar!
Baharı
sorma bana
Sorma beyazı
Benim tek bildiğim
Acının en koyu siyahı
Gözlerinin karanlığı
Allah’a emanet ettim seni
Arkadaşlarımı,
Kalemimi,
Kağıdımı…
Anamı, babamı, bacımı.
Köyleri,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!