Söz açılır mecliste sevgiliden sevdadan
Bin yalan uydururlar getirirler kırk dağdan
Seni çıkaramam ben kalbimdeki otağdan
Kıskanırım sevgili, ses çıkmaz bu gedadan
Bahsedemem kimseye sendeki hoş edadan
Narıyla kendini yakan fitilim
Nicedir dostları kırıyor dilim
Ne dertlerim adil ne ben adilim
Bilmem ki borcumu nasıl öderim
Haklarını helal etmezlerse ya
Söylenen her kelam yazılan yazı
Kalbinden dökülen günah marazı
Tamamı kardeşim sanma birazı
Huzur-u Mahşerde sorulacaktır
Her nefis ölümü tadacak elbet
Bülbül gül ile vardır; gülle dili bal olur.
Gül bülbülden giderse bülbül susar lal olur
Gül olmadan bülbülün bir yanı eksik kalır
Bülbül gülsüz kaldıkça manasız hayal olur
Karilere(Okuyuculara)
Neden okur bir söz söylemez alem
İnanki bundan çok bizardır kalem
Oysa kariler ki başımda halem
Sanat onlar için bir seyrangahtır
Ya Rab çağrılınca minarelerden
Paklanıp huzura varmak ne güzel
Allahuekber’le eli bağlayıp
Karşında kıyama durmak ne güzel
Kapıyı tıklatıp besmele ile
Ey ölüm, içleri ürperten ölüm
Kar gibi beyazsın kar gibi soğuk
Kimine bir güzsün; bir yaprak döküm
Kimine de dosta giden yolculuk
Yolcuna elbisen bir beyaz libas,
Dört yıl boyu beraberdik hepimiz
Gidiyoruz artık dostlar elveda
Elde diplomamız başta kepimiz
Gidiyoruz artık dostlar elveda
Eskidi dört yıllık takvim yaprağı
Ben pilot olacağım; uçak pilotu anne.
Bombalar atacağım insanların üstüne,
Benim bombam yakmayacak, ağacı, otu anne,
Barış patlatacağım insanların üstüne.
Benim bombam düşünce insanlar ölmeyecek,
Olmadı mı asla senin bir zaman
Dağılıp da parça parça olduğun
Günah içre yüzüp gafletle her an
Sonradan ayılıp saç baş yolduğun
Kapılıp bir yele hoyratça esen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!