Kullanma hayatını hoyratça,
Verilmiş değil sana ebedî,
Bir emânet sadece,
Emânet sahinin,
İzni dâiresinde kullanmaya bak,
Zîra ebedî hayat,
Çıkmadık canda,
Vardır umut,
Tükendim artık dediğin anda,
Beliriverir rahmetli bir bulut.....
Canlılarıyız varlık âleminin,
Bakıp dert ve kederlere,
yok öyle pes etmek,
Hayat tarzı olarak gelecek günlere,
Olmalı hayâlin model oluvermek.....
Yine de değer yaşamaya hayat,
Belleme kimseyi düşman,
Bir bakıver kendine,
Hiç dolaşma sağda,solda,
İyi bak sen nefsine.....
Bir insansın kendi içinde,
Gelgitlerle dolu,
Monoton hayat,
Eğer kalırsa ki âtıl,
Olamazsın bir ömür inan rahat.....
Geçeriz her dem,
Yağmur yüklü,bulut gibiyim,
Geziyorum ova,ova yağmak için,
Bazen de,yüksek tepeler de,kar tanesiyim,
Rengini değiştirmek için,heryerin.....
Doğuyorum güneş gibi,sıcak sinelere,
Akmada su gibi zaman,
Tanımadan engel,
Bir yaprak mîsâli içinde insan,
Yok rahat o'na,bu akıntı durmadan.....
Dönüyoruz içinde zaman çarkının,
Ne yenir etimiz,
Ne de içilir sütümüz,
Oysa sultânıyız şu kâinatın,
Yalnız alma da muhatap bizleri Rabbimiz.....
Sabrımız,iktidârımız kısa,
Diyemeden kimselere,
Çekmek var derdi,
Varmadan Lokman hekimlere,
Ah! çektirir o derin inilti.....
Girip çâresizlik sokağına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!