İbrahim Tetik Şiirleri - Şair İbrahim Tetik

Duygular esir ise gönüller de,
Fikirler tutsak ise beyinler de,
Sevgiler mahkûm ise hapisler de,
Ne beklenir daha? .....

Bir heveslik istekler,

Dilin söyleyemediği,
Göz'lerin göremediği,
Ayak'ların gidemediği,
O günden korkmak lazım.....

Güneş'in battığı,

Atamadı kalp,çıkarıp seni dışarı,
Kışta kala kaldı,yaşayamadı baharı,
Çürümeye başladı,onu koruyan beden duvarı,
Belki unutur mu? derken,hayat yolu olmuş yarı......

Nereye baksa gözler? hakikati hayale benzetir seni,

İnsan ömrü,
Erimekte bir buz mîsâli,
Ne donlar,ne karakışlar,
Vermemekte fayda,
Fânilik mührü vurulmaya dursun.....

Aşamadım hasretleri,
İtemedim uzakları,
Silemedim özlemleri,
Sığdıramadım sîneme sitemleri,
Kabullenemedim sensizliği,
Dahası,

Sanki yaşanmamış dün gibi,
Olmuş yaşım otuzdokuz,
Fâni geçici olması bu hayatın sebebi,
İçimde bir his var,sanki yaşayacağım sonsuz.....

Alnımda çizgiler belirmiş yaşantıma şâhid,

Dün,bugün,yarın,
Yine hep sen,
Akşamı olmayan sabah'ın,
Şafağın'da söken.....

Kar'da,kış'ta,bahar'da,

Çıkarken seyehate kalbim,
Aldı yanına da kalbimi,
Bir bir irdeleyerek mâziyi,
Emin kılıyordu istikbâlimi.....

Kıssadan hisse mîsâli,

Dünya bizimle,zinet'li güzel,
Büyülü bir kutu sanki,açar onu sihir'li bir el,
İcadını bekleyen mucize'lerle dolu,yaşamaya değer,
Ömrünü servet bilip,üzerine değer katmaktır hüner.....

Bedenini çürütür,layık kılar seni toprağa,

Dâima Rabbinin inâyeti altında bulunan,
Göğsünde imânı boynunda kefenini takınan,
Kurân'ın mücevherat dükkânın dellalı olan,
Kur'an hakikatleriyle feylesofların fikirlerini yıpratan.....

Tahsil ettin Onbeş yıllık ilmi üç ayda,