İbrahim Tetik Şiirleri - Şair İbrahim Tetik

İçimdeki arzu'yu,his'si anlatamıyorum,
Ne yapsam,bu sevgi'yi içimden atamıyorum,
Çaresizim,çıkmazdayım,inanın şaşkınlaşıyorum,
Bu canı Rabbi'min,emaneti diye taşıyorum.....

Durulmayan,bulanan bir göl misaliyim,

Tarihi bir destanın yazıldığı,
Sağnak sağnak mermilerin yağdığı,
El çene parmakların birbirinden ayrıldığı,
Bir yerdir çanakkale.....

Var olma,yok olma mücâdelesinin,

Sözün güzeli kısalığında,
Hazmın kolaylığı az yemektedir,
Tesiri nasihatın dinlemede,
Hakikî kardeşlik,ALLAH için sevmektedir....

Başka şey'lere müracaat edip yorulma,
On'lara tezellül edip,minnet çekme,
On'lara acizane boyun eğme,
On'ların peşine düşüp,zahmet çekme,
Onlar'dan sakın! korkup titreme,
Çünkü,ALLAH bir'dir.....

Bir sor,bir ara ALLAH aşkına,
Ne yaptım? ,sana bu kadar,
Hatıra'ları,bir gönder hafızana,
Biliyorum ki,onlar da benim gibi ağlar.....

Sevdim,ama sevgili gibi inan sevdim,

Hayat veren o'dur,
Hayatı rızık ile,idare eden'de o'dur,
Sen,hayat'ın ağır yükünü omuzuna alıp,zahmet çekme,
Çünkü,ALLAH bir'dir.....

Ölümü veren o'dur,

Ben dost'um...
Dost'u,dost'ça,ölüm'üne severim,
Kırpmam budak'tan göz'ümü,canımı veririm,
İyi günün'de,kötü günün'de,gecesine doğuveririm,
Ben dost'um,dost sır'rını ebediyet'e götürüveririm.....

Söz'ler kifayet'siz,imkan'lar da imkansız,
Ağız'larda yalancı dil,yüz'ler ise astarsız.....

Kalp'ler kat'ı,İnsan'lıktan bi haber,
Zalim'ler olmuş lider,şeytan ise rehber.....

Bütün bir Millet,oluverdi tek yürek,
Gidiyorlardı cephe'ye,hepsi birden gülerek,
İman'lı gönülleri siper etmişlerdi,daha ne gerek,
Koşuyorlardı'ölürsek şehit'iz,kalırsak gazi'yiz'diyerek.....

Aynı dava uğruna,omuz omuza savaş'tılar,

Göz bebeği,anavatan'ın,
Kesiştiği bu kavşak'ta,tüm yol'ların,
Tarih kokar,buram buram her bucağın,
Benim güzel afyon'um.....

Lokum'u,sucuğ'u,mermeriy'le,