İbrahim Sönmez Şiirleri - Şair İbrahim S ...

Bir yokoluşun ortasında can çekişiyor yüreğim
Bilinmezlere doğru yol almaktayım
Bir deli sancı girmiş ruhuma kabzedecek sanki
Cevabı bilinmez sorularla boğuşmaktayım.

Hayatı anlamak zor gelir oldu

Gecenin gözlerine sürme çektim inceden
Ve sonra seni bekledim gelirsin diye
Sabahlara yol aldım engin bir denizde
Ne sen geldin, ne de yolum bitti geceden

Sonsuzluğa uzandım, ellerim yetişmedi.

‘’Bilirim senden uzakta
Hep bir şeyler eksik olacak hayatımda
Ama çare yok
Ben artık yokum bu oyunda…’’

‘’Ne o,

Sen topraksan ben bulutum
Yağmur olsan sensin sonum
Yürü benim yüreğimden
Sen yolcu ol ben de yolum.

Sen yıldızsın dağ olurum

Biz başaramadık,
Aşamadık birçok şeyi
Senin 'hayır' dediğine, ben 'evet' dedim
Benim rıza gösterdiğimi sen kabullenmedin.
Yaşarken yok saydık yaşananları
Tutunamadık birçok kere hayata

Yine sardı bizi hasret rüzgârı,
Geceler bitmez, gündüzümüz yok bizim.
Hazana tutulmuşuz, unutmuşuz baharı,
Kışlar bitmez, yazımız da yok bizim.

Saatler koşuşturmuş, gün akşama dönerken,

Yollarımda kalmasın gözlerin
Ne olur, ağlama her gece,
Dayanamam.
‘’Ha bu ha yarın gelecek işte’’ deyip de,
Tüketme kendini.
Bir gün dönerim elbet

Ben savaşmadım mı inandıklarım uğruna?
Ben akıtmadım mı gözyaşlarımı sanıyorsun?
Ellerim kelepçeli kaldığımda,
Nasıl eyvahlar çektiğimi biliyor musun?
Senin için hiç üzülmedim mi ben?
Sen bilmedin, ağlamadım mı bir başıma odamda?

Bu sabah da senin dediğin gibi olsun
Kahvaltını ben hazırlayayım
Çayı ocağa koyduktan sonra
Tepsine bir gül koyayım

Bu sabah da senin dediğin gibi olsun

Sana da anlatamadım kendimi
Ne anlatmak istesem ters anladın
Ne söylesem yanlış geldi bir şeyler sana
Ama bir bilsen sözcükleri nasıl
İnce eleyip, sık dokuyarak seçtim hep
Benim kalbim hassastı