Ben ağacım,
Sen yapraksın.
Dalından koptuğunda gölgeme düşeceksin.
Yağmur sana gelecek, rüzgar seni vuracak,
Uzun sürmeyecek, yitip kaybolacaksın......
Gidiyor musun?
Ben burdayım! ...
Seninle ilk tanıştığımız yerde. '''Gitme, kal! '' demeyeceğim.
Biliyorum hiç bir söz geri döndürmeye yetmeyecek seni.
Hiç bir aşk şarkısı durdurmayacak seni.
Bak...
Benden gittiğin bu akşam
Gecenin elinden tuttum
Sonsuzluğa yürürken
Hayalin çıktı karşıma
Seni sordum.
‘Çoktan unuttu.’ Dedi.
Hayat;
Uzaktan bakıldığında bir komedi,
Yakından bakıldığında bir trajediymiş.
Anladım artık.
Hiçbir şey olduğu gibi kalmıyormuş
Sustuğumuzda daha çok konuşur olduk seninle
Son zamanlarda
Nedendir bilmem?
Söylemeden bazı şeyleri
Anlıyoruz karşılıklı
Gözgöze bakarak konuşmayı öğrendik
Divaneyim yollarında göremezsin ki,
Ne haldeyim aşkın ile bilemezsin ki,
Ne yapsan da benim gibi sevemezsin ki,
Ben Mecnun’um, sen Leyla’ya özenme yârim.
Umut olur aşkın bana yaşarım seni,
Bir bekleyiş sarar akşam olunca
Gittiğin yollardan gelirsin diye.
Yüreğim derdinde kendi halince
Feryadı figanda duyarsın diye.
Bilmem ne eyledim sana bilmeden
İki esiriz hayatın ortasında
Zincirlere vurulmuş ellerimiz
Sevmek yasak edilmiş
Söz dinlememiş yüreklerimiz
Ellerimiz ramak kalmış birleşmeye
Şu sakin halime bakıp aldanma
Yüreğim ne halde bir görebilsen
Adeta bir mahpus hayatı ömrüm
Ne çok isterdim beni anlayabilsen.
Gözümden dökülen her damla yaşım
Gelecek misin bir gün?
Son verecek misin bendeki bu yokluğa?
Bu bitişlere, bu haksız serzenişlere,
Bu içimi yiyip bitiren sensizliğe,
Son verecek misin?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!