Sen, sevgilim;
Yüreğime açtığın yaradan
Yıktığın hayallerden bir haber yaşıyorsun.
En yakınıma gelmiş
yüreğime dokunmuştun
Şimdi ise en uzağımdaki yabancısın.
Gün gün çoğalıyor insan
Durmadan akıp gidiyor zaman
Kimsesiz bir kasaba gibiyim
Ne gelenim var ne gidenim
Sessizliğin avaz avaz çığlıkları
Bir memleket kalabalığında
Nasır tutmuş gönüller arasında
Yüreğim, rotasını kaybetmiş bir gemi gibi sürüklenir durur bir boşlukta
Acılar denizler kadar derin ve ebedî.
Seni ne zaman yazsam tutuşur dizelerim
Toparlanmaz kelimelerim.
Ne zaman dolansan dilime,
Fısıldardı kuşlar, börtü böcekler;
Kıskanırdı bizi gökteki melekler.
Yine vakitlerden gecenin
En sessiz, en kuytu saatleri,
Şiddetli esen rüzgar, keskin bir soğuk,
Hafif puslu gökyüzü, göz gözü görmez.
Bir ben,bir yalnızlığım,
Beynimi kemiren düşünceler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!