- Sevmek insanı yorar mı?
+ Yorar elbette tosunum
- Çok yorgun görünüyorsun..
+ Yorgunluğun en güzel hali bu tosunum.
Bir insanın sevebilmesi için nedenlere ihtiyacı yoktur
Aldatmasın seni yer gök bulut
Herşeyde vardır bir hudut
Yağmurun yağdığı kadar ıslanırsın
Güneşin ısıttığı kadar ısınırsın
Herkese biçilmiş bir ömür
Sende doğar, büyür, ölürsün
Ne kadar da vicdansız insanoğlu; ne de kolay kırıyor umutları, ne de güzel yok sayıyor insan insanı.
Yarınlar yokmuşcasına.
Acımasız ve yabancı.
Herşey olacağına varıyor da, bir biz bize varamıyoruz!
Hep bir eksiklik, hep bir yitirmişlik.
-
" Bir parantezin içinde birleşmek; bütün olmak, tamamlanmak ve iyileşmek... " Bütün mesele buydu.
İnsanoğlu nasıl ölürse öyle dirilirmiş;
Dert tasa, sıkıntı, ne olacak bu halimiz.
Eğer razı olursak böyle kadere,
Gideceğimiz yerde işimiz iş.
Korkuyorum,
Hemde çok korkuyorum
Nereye gidiyor insanlık ?
Ne bu gidişat böyle ?
Nerde, o kıymet bilen insanlar ?
Kırılan bir kalbi, koparılmış bir papatyaya benzetirim , defalarca kırılmış küçük kalbimi ancak böyle ifade edebilirim, başka türlü nasıl anlatılır bilmiyorum.
Kırmakta kolay koparmakta,
Koparılan papatya'yı birdaha ekemezsin
Kırdığın kalbi birdaha onaramazsın
Papatya solar, gönül incinir
Tüm bağlar hayattan kesilir
İnsanı güçlü kılan da
Karanlık kuyulara düşüren de sevgi tosunum.
En derin yaraları açanda,
En derin yaralara merhem olanda sevgi.
Yani anlayacağın;
Herşeyin ilacı zaman değil, herşeyin ilacı sevgi oğlum...
Sadist bir evrenin içinde,
Yaşam çırpınışları veren mazoşist insanlar
Ne garip dünya,
Umarım şizofrenimdir ve bunların hepsi bir hayal ürünüdür.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!