İbrahim Şahin 2 Şiirleri - Şair İbrahim ...

DUY ATAM

Gel gör nicedir
Bir karışına,
Bin bedel ödediğin yurdun

ADSIZ KAKRAMANLAR

Sen karanlıklara yazdın adın
Kars’tan Edirne’ye saldın ünün
Kül olmadan açtı gonca gülün
Ömrünce açık olsun hak yolun

Üstümden rüzgârlar esti geçti
Sallandı dallarım, döküldü meyvem
Fırtınalar koptu, karabulutlar çöktü
Gün geldi rüyaya döndü, yalan oldu

Kızlarım var sırma saçlı

Cemre, düşmesine düşmüştü toprağa
Baharın cümbüşünden, ses seda yok
Çimenler yasta, laleler bükmüş boynunu
Çiçekler koku saçmıyor, arılar konmuyor
Kuşlar cıvıldaşıp uçmuyor
Yaylalara kimseler göçmüyor

Aşka yolcuysan eğer
Çıkaracaksın yeleği
Atacaksın ateşe
Giyeceksin aşkın gömleğini

BİZİM ELLER

Bizim insanımız
Öyle uluorta gülmez
İçten içe gülüşü
Bir kendi bilir gülüşünü

CAN TANELERİM

Sevda harmanımın savruğu
Bolluğu, bereketi can tanelerim
Gönül bahçemin has gülleri
Gecede gündüzde kokladığım

GİDERSEM

Sanma ki
Taşıdığın beden senin

İçindeki ruh benim

KÖRDÜĞÜM YAŞANTI

Bir kez saplanmaya gör
Batağın çıkmazına
Yatağın ten çölü
Gözyaşın zehirli suların

ŞAŞKINLIK GERÇEĞİN
ARALIK PERDESİDİR

Şaşıyor, şaşıyor şaşıyorsunuz
Onca aymazlığınıza, vurdumduymazlığınıza
Kin kusmanıza, gülümseyişinize şaşıyorsunuz