Gökyüzü yıldızlarla bezenmiş,
sanki soğuktan titreyen lamba misali
Seyrine dalmış İbrahim
Ve işaret parmağıyla
gösteriyor en parlak yıldızı.
Sen benim “İlahımsın” der, sevinerek.
Hüzün başlar yıldızın kaybından,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta